W zamknięciu to kryminał bawiący się oczekiwaniami widzów RECENZJA

To jedna z dwóch głównych osi fabularnych pierwszego sezonu dzisiejszego serialu. Drugą jest historia Beth (Lydia West), młodej dziennikarki, która chce zrobić wywiad z niejakim Jeffersonem Grieffem (Stanley Tucci). Ponieważ w brutalny sposób zamordował swoją żonę, po czym uciął i schował gdzieś jej głowę.

Odrażające, ale ludzie lubią czuć tego typu odrazę do kogoś – uspokoić siebie samych, że nie są źli, że prawdziwe zło czai się w kimś innym. Twierdzi, że w każdym człowieku kryje się morderca, być może nie poznał jeszcze jedynie osoby, która spowodowałaby, że chciałby to zrobić. Ma też zaskakująco silny kompas moralny – jak na mordercę – co w połączeniu z nieprzeciętnym intelektem i przeszłością w kryminalistyce robi z niego cenny zasób przy rozwiązywaniu skrajnie trudnych zagadek. Z początku nie jest zainteresowany rozmową z Beth, lecz wszystko to zmienia się, kiedy ta wraca do niego z prośbą o pomoc, tym razem szczerą. Więc chociaż scena po napisach sugeruje, że drzwi do 2.

Na Netflix swoją premierę ma kolejny brytyjski serial BBC, miniserialowa opowieść w klimatach kryminalnego, a nawet sensacyjnego dramatu, serial trzymający w napięciu, a nawet nieco mroczny. Sezon serialu nie jest potwierdzony i składające się z czterech odcinków «W zamknięciu» jest uznawane za miniserial. Z USD/JPY. Ostatni szarpnięcie. rozmowy z Radio Times wynika jednak, że Steven Moffat jest otwarty na wszelkie możliwości. Harry (David Tennant) jest lubianym pastorem, głową rodziny i generalnie dobrym, zawsze starającym się robić to, co właściwe człowiekiem. Jego oczkiem w głowie jest syn, Ben (Louis Oliver), leniwy, ale porządny licealista. Rodzice dbają aby chłopak był dobrze wychowany, nie szczędzą pieniędzy na korepetycje z matematyki, kiedy okazuje się, że są potrzebne i pozwalają nawet synowi podjąć decyzję, czy odpowiada mu znaleziona przez nich nauczycielka, Janice (Dolly Wells).

Widzimy w nim dobrego człowieka, ale doskonale zdajemy sobie sprawę, że jest zdolny posunąć się daleko, jeżeli sytuacja go to tego przymusi. Stanley Tucci głównie siedzi i mówi, ale robi to tak — Wiadomości o kryptowalutach – Forexlive z partnerującym mu Atkinsem Estimondem («Sposób na morderstwo») w roli Dillona Kemptona — że cały serial mógłby się opierać tylko na rozmowie tej dwójki i nikt nie miałby nic przeciwko. Serial kończy się zaskakującą sceną, w której Janice (Dolly Wells) odwiedza Jeffersona w sprawie śmierci swojego męża, który, jak mówi, «powinien być martwy». Sezon «W zamknięciu» mógłby kontynuować ten wątek, łącząc go z nieuchronnością zbliżającej się daty egzekucji, jakiej ma być poddany Jefferson.

Równocześnie, jak to u Moffata bywa, znajdziemy tu różnego rodzaju niedorzeczności, trochę naciągany — szczególnie w odcinku pierwszym — przebieg wydarzeń, który musi potoczyć się tak, a nie inaczej, bo tego wymaga scenariusz, nie logika. Wszelkiego rodzaju wady i nieścisłości przykrywa jednak doskonałe aktorstwo. «W zamknięciu» to serial, w którym bardzo mocno czuje się rękę Stevena Moffata, ze wszystkimi tego wadami i zaletami. Wystarczy przypomnieć sobie najgorsze i najlepsze odcinki «Doktora Who» czy «Sherlocka», by od razu zrozumieć, o co chodzi. Jest to sprawnie zrealizowana produkcja, którą szybko się ogląda, która ma doskonałe dialogi, dobrze zarysowane postacie i mocne momenty dramatyczne. Równocześnie obserwujemy, jak zbieg nieszczęśliwych przypadków sprawia, że pastor Harry Watling (David Tennant, «Doktor Who», «Des») władowuje się w sytuację bez wyjścia.

No dobrze, ale skoro cały serial wygląda i brzmi tak imponująco, to dlaczego w oceniaczce nie ma pełnej dychy? Pierwszym z nich jest scena otwierająca cały serial, w której to nasza dziennikarka jest nieziemsko bezczelnie molestowana w metrze, podczas gdy wszyscy dookoła udają tylko, że nic nie widzą. Druga sprawa, to wspomniany już problem Moffata z kończeniem historii. Konkluzja tego, co dzieje się w domu podobała mi się nawet sama w sobie, lecz sposób w jaki z tym wątkiem połączony został Jefferson Grieff jest tani i absolutnie niezasłużony. Na domiar złego historia kończy się niemalże dosłownie sekundę później, więc na jakiekolwiek satysfakcjonujące wytłumaczenie co i jak nie mamy co liczyć.

Powiedzmy sobie szczerze – to nie jest realistyczny serial. Podobnie odrealnioną postacią jest przetrzymywana wbrew swojej woli osoba obawiająca się, że zostanie zamordowana, a jednocześnie cały czas kombinująca na kilka frontów jakby się tu uwolnić. Lecz to właśnie te ich niebanalne charaktery sprawiają, że wszystkie cztery, trwające około 60 minut każdy, odcinki chce się oglądać ciurkiem, jeden po drugim. Czego bym jednak nie mówił o samym zakończeniu, muszę przyznać, że reszta serialu zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie i mam nadzieję, że dostaniemy kolejny sezon, aby te wątki, których rozwiązania nie doczekaliśmy się tutaj, miały jeszcze szansę je dostać. To cztery godziny pełnej napięcia intrygi, regularnie mylącej tropy, zaskakującej i bardzo przekonująco zagranej.

Swój nowy miniserial Moffat oparł na dość typowej dla siebie intrydze – miejscami zaskakująco pomysłowej, czasem zaś – kuriozalnie niedorzecznej. Twórca, podobnie jak miało to zresztą miejsce we wspomnianym «Sherlocku», niejednokrotnie wymaga od widza zawieszenia niewiary – czasem przychodzi ono gładko, czasem, nie ukrywam, zdecydowanie trudniej.Pozornie niezwiązane ze sobą wątki są pod tym względem nieproporcjonalne. O ile wizja pomagającej policji hybrydy Sherlocka Holmesa i Hannibala Lectera (wspomniany skazaniec) jest zarysowana na tyle atrakcyjnie, że kupujemy ją bez drgnięcia powieki, o tyle logicznie dziurawy motyw duchownego jest zdecydowanie słabszym elementem tej historii. Serial W zamknięciu to brytyjska miniserialowa produkcja, która opowiada trzymającą w napięciu historię. Jej bohaterem jest odsiadujący wyrok i mający karę śmierci Amerykanin. Pewneg dnia zaczyna on pomagać w pewnej sprawie kryminalnej.

Warto go obejrzeć także ze względu na naprawdę dobrą aktorską obsadę i trzymającą w napięciu fabułę. Wszystkie odcinki serialu pojawiły się na wspomnianej platformie dziś, w godzinach porannych. Serial W zamknięciu to kolejna oryginalna produkcja BBC, nie stworzona specjalnie dla platformy Netflix. Serial jednak trafił Citi automatyzuje procesy skarbowe dla rozliczonych instrumentów pochodnych z Baton Systems na platformę i można go oglądać już dziś, czyli 31 października 2022 roku, od godzin porannych oglądać właśnie na Netfliksie. Facet czekajacy na wyrok smierci ma dostep do telefonu 24h. Jego przyjaciel, ktory jest seryjnym morderca ale siedza sobie razem jak gdyby nigdy nic i rozwiazuja zagadki…

Całe ich uporządkowane życie kończy się jednak w jednej chwili przez głupi zbieg okoliczności. Jedna decyzja prowadzi do drugiej, aż kilka minut później jest już za późno, aby wszystko odkręcić. Serial W zamknięciu może przypaść do gustu widzom, którzy przede wszystkim brytyjskie seriale od BBC, w których znajdziemy wiele ciekawych produkcji. Jest to tytuł, który spodoba się przede wszystkim zwolennikom produkcji kryminalnych, ale i sensacyjnych. «W zamknięciu» to nowy miniserial Stevena Moffata, współautora i producenta tytułów takich jak «Sherlock» czy «Doktor Who». Zachodnie media przyjęły produkcję dość chłodno i choć domyślam się, jakie mogą być tego przyczyny, jestem skłonny bronić i polecać tę niewiarygodnie wciągającą nowość z obłędnym Davidem Tennantem w roli głównej.

Dlaczego pastor po prostu nie powiedział, czyj to pendrive? Na jednej szali było całe jego życie, a co, według niego, było na drugiej? Stojący za kamerą Paul McGuigan świetnie czuje materiał, praktycznie non stop dając widzom pełne napięcia momenty, dodatkowo akcentowane świetnymi występami całej obsady. Nigdy nie możemy być pewni co za chwilę się wydarzy, w którą dokładnie stronę pójdzie fabuła. Do tego regularnie przykuwające uwagę ujęcia autorstwa Tony’ego Slatera Langa, z kamerą ślizgającą się po różnych pomieszczeniach, interesującą grą świateł, a wszystko to klimatycznie pocięte przez Steve’a Ackroyda i i Berny’ego McGurka. Moffat podkreślił jednak, że nigdy nie chciał tworzyć serialu, który jest ciągnięty na siłę, nie mając nic nowego do opowiedzenia.

Gdzie indziej młoda dziennikarka robi wywiad z byłym kryminologiem, obecnie czekającym na wykonanie wyroku śmierci za zamordowanie swojej żony, kiedy dostaje niepokojącą wiadomość od swojej koleżanki. Tylko on jest w stanie pomóc jej ustalić, co się stało. Skazany na śmierć Amerykanin pasjonujący się rozwiązywaniem zagadek pomaga młodej brytyjskiej dziennikarce w poszukiwaniach zaginionej przyjaciółki.

Zamknięta w jego piwnicy korepetytorka matematyki Janice Fife (Dolly Wells, «Drakula») zagraża bezpieczeństwu jego i jego rodziny. A w to wszystko wchodzi dziennikarka Beth Davenport (Lydia West, «Bo to grzech»), która zwyczajnie chce zdobyć materiał na swój kolejny artykuł. Podobał mi się serial, ale mam problem z motywacją głównego bohatera.

Sezonu «W zamknięciu» są otwarte i można opowieść pociągnąć dalej, to czy tak się stanie, jest na ten moment niejasne. Biorąc pod uwagę inne seriale Moffata, w tym «Sherlocka», nawet jeżeli pojawi się zamówienie na kolejny sezon, obejrzymy go prawdopodobnie za kilka lat. To mężczyzna, który popełnił straszliwą zbrodnię, a ponieważ jest niczym Sherlock Holmes — tyle że w więzieniu — rozwiązuje różnego rodzaju zagadki kryminalne. Grieff nie tylko wkupił się do ludzkiej świadomości jako ktoś, kto może pomóc, gdy policja porzuciła już sprawę, ale cieszy się też w więzieniu szczególnymi względami strażników. Moffat raz po raz powtarza nam, jaką okropną zbrodnię popełnił, a równocześnie doskonale rozumiemy, dlaczego Jefferson cieszy się takim uznaniem. Jest on tym mordercą, o którym oglądalibyśmy seriale dokumentalne.